Gourgaud:
We varen acht tot tien mijlen per uur. We verwachten tegen de avond land te zien; de kapitein verzekert ons dat we dat om zes uur zullen zien. Een kanon gaat per ongeluk af. Ik ga om zes uur naar Zijne Majesteit. Op dat moment is op 25 of 30 mijlen afstand land in zicht.
De commandant van de Péruvien krijgt een teken om bij ons aan boord te komen; om half negen komt kapitein Vilhe langszij en hij heeft een langdurig gesprek met de admiraal, die bijgedraaid laat liggen.

 

 Louis Garrot:
‘De admiraal verklaart dat we om 6 uur ’s avonds zullen aankomen. Zijn berekeningen zijn zo precies, dat hij zich geen minuut vergist, dit tot grote verbazing van Bonaparte’.

Aubry:
Eindelijk, op zaterdag de 14^e als er wordt gedineerd, schreeuwt de uitkijk “Land’. Meteen rent iedereen het dek op.
De keizer gaat naar de voorkant van het schip. Nauwelijks zichtbaar tekent zich tegen de horizon een grauwe massa als een sokkel af. In het missen een top. “Diana’s Peak,” zegt Cockburn. Maar spoedig wordt het donker. Om negen draait de Northumberland voor de nacht bij.