nasleep

Nasleep

Na de nederlaag bij Wagram trok Aartshertog Karel zijn troepen terug naar het noorden, in de hoop te kunnen hergroeperen. De Fransen hadden ook zware verliezen geleden en konden pas twee dagen later de achtervolging inzetten. Op 10 juli haalden de Fransen de Oostenrijkers in bij Znaim (nu Znojmo in Tsjechië). De Oostenrijkers beseften dat ze kansloos waren en stelden een wapenstilstand voor. De Franse generaal Auguste de Marmont weigerde echter een wapenstilstand te sluiten. Na twee dagen van zware gevechten bereikte het nieuws Napoleon, die onmiddellijk bevel gaf aan Marmont om de gevechten te staken, en op 12 juli werd de wapenstilstand alsnog getekend.

Op 14 oktober werd de Vrede van Schönbrunn getekend in het Schönbrunn-paleis in Wenen. Frankrijk kon de vredesvoorwaarden aan het vernederde Oostenrijk dicteren, waarbij de Oostenrijkers grote gebieden moesten afstaan aan Frankrijk en haar vazalstaten. Ook sloten Frankrijk en Oostenrijk een bondgenootschap.

Macdonald werd voor zijn rol in de veldslag benoemd tot Maarschalk van Frankrijk en hertog van Tarento. Ook Oudinot werd benoemd tot Maarschalk van Frankrijk en kreeg een hertogstitel. Marmont werd benoemd tot Maarschalk van Frankrijk en gouverneur van de nieuwe Illyrische Provincies, die Oostenrijk bij de Vrede van Schönbrunn aan Frankrijk had afgestaan. Maarschalk Berthier kreeg de erfelijke titel Prince de Wagram, Masséna kreeg de titel Prince d'Essling en Davout werd Prince d’Eckmühl.

Bernadotte liet direct na de Slag bij Wagram een dagorder uitgaan dat de overwinning voornamelijk te danken was geweest aan de Saksische troepen onder zijn bevel. Dit wekte de woede van Napoleon, die de verklaring onmiddellijk liet intrekken en Bernadotte zijn bevel ontnam omdat hij zijn troepen tijdens de veldslag zou hebben teruggetrokken. De breuk tussen Napoleon en Bernadotte zou verreikende gevolgen hebben. Bernadotte keerde gepikeerd terug naar Parijs en kreeg nog korte tijd het bevel over de verdediging van Walcheren (waar de Britten een inval hadden gedaan, zie Walcherenexpeditie) voordat Napoleon hem verving met Bessières. Het volgende jaar accepteerde Bernadotte een aanbod om kroonprins van Zweden te worden. Tijdens de Slag bij Leipzig bleek Bernadotte een geduchte tegenstander van Napoleon. Hij versloeg ook de Franse bondgenoot Denemarken en dwong de Denen om Noorwegen aan Zweden af te staan. In 1818 werd hij koning van Zweden en Noorwegen als Karel XIV Johan en werd hiermee de stamvader van het huidige Zweedse koningshuis Bernadotte.